Albanian Bible

1 i Samuelit 19

1 i Samuelit

Return to Index

Chapter 20

1

 

  Davidi iku nga Najothi i Ramahut, shkoi te Jonathani dhe i tha: "Ēfarė kam bėrė? Cili ėshtė faji im dhe cili ėshtė mėkati im kundėr atit tėnd, qė ai kėrkon jetėn time?". 

 


2

 

  Jonathani iu pėrgjegj: "Mos ndodhtė kurrė! Ti nuk ke pėr tė vdekur; ja im atė nuk bėn asnjė veprim tė madh apo tė vogėl pa ma njoftuar mua. Pse im atė tė ma fshihte kėtė gjė? Nuk ėshtė e mundur". 

 


3

 

  Davidi u betua pėrsėri dhe tha: "Yt atė e di me siguri qė unė gėzoj hirin tėnd dhe do tė ketė thėnė: "Jonathani tė mos e dijė kėtė, qė tė mos hidhėrohet". Por siē ėshtė e vėrtetė qė Zoti jeton, dhe qė rron shpirti yt, mua nuk mė ndan nga vdekja veēse njė hap". 

 


4

 

  Jonathani i tha Davidit: "Ēfarėdo gjė qė tė mė kėrkosh, unė do ta bėj pėr ty". 

 


5

 

  Davidi iu pėrgjegj Jonathanit: "Ja, nesėr fillon hėna e re dhe unė duhet tė ulem nė tryezė me mbretin, por tė mė lėr tė shkoj dhe unė do tė fshihem nė fshatrat deri nė mbrėmjen e ditė sė tretė. 

 


6

 

  Nė qoftė se atit tėnd i bie nė sy mungesa ime, ti do t`i thuash: "Davidi mė ėshtė lutur me insistim tė hidhet pėr pak kohė deri nė Betlem, nė qytetin e tij, sepse aty kremtohet flijimi pėr tėrė familjen e tij". 

 


7

 

  Nė qoftė se thotė: "Mirė", shėrbėtori yt ka pėr tė shpėtuar. Por nė rast se zemėrohet, dije se ka vendosur tė ma bėjė tė keqen. 

 


8

 

  Tregohu, pra, i mėshirshėm me shėrbėtorin tėnd, sepse e ke bėrė tė lidhet nė njė besėlidhje tė Zotit me ty; por nė rast se kam ndonjė faj, vritmė ti. Pse duhet tė mė ēosh tek ati yt?". 

 


9

 

  Jonathani tha "Larg qoftė ky mendim! Po ta dija qė im atė ka vendosur tė ta bėjė tė keqen, nuk do tė ta tregoja ty?". 

 


10

 

  Davidi i tha Jonathanit: "Kush do tė mė njoftojė nė se yt atė tė pėrgjigjet rėndė?". 

 


11

 

  Jonathani i tha Davidit: "Eja, tė dalim ndėr fusha!". Kėshtu qė tė dy dolėn jashtė, nė fushė. 

 


12

 

  Atėherė Jonathani i tha Davidit: "Paēa dėshmitar Zotin, Perėndinė e Izraelit! Nesėr ose pasnesėr, nė kėtė orė, do tė hetoj qėllimet e atit tim, pėr tė parė nė se ai e shikon me sy tė mirė Davidin, dhe po tė mos dėrgoj njeri tė tė njoftojė, 

 


13

 

  Zoti le t`i bėjė kėtė gjė Jonathanit, madje edhe mė keq. Nė qoftė se pėrkundrazi im atė ka ndėrmend tė tė bėjė njė tė keqe, unė do tė tė njoftoj dhe do tė lė tė shkosh me qėllim qė ti tė shkosh nė paqe; dhe Zoti qoftė me ty, ashtu siē ka qenė me atin tim! 

 


14

 

  Deri sa tė jem gjallė, a nuk do tė pėrdorėsh ndaj meje mirėsinė e Zotit, me qėllim qė mos vritem?". 

 


15

 

  Por nuk do tė heqėsh dorė kurrė tė pėrdorėsh mirėsinė ndaj shtėpisė sime, as atėherė kur Zoti tė ketė shfarosur nga faqja e dheut tėrė armiqtė e Davidit". 

 


16

 

  Kėshtu Jonathani lidhi njė besėlidhje me shtėpinė e Davidit, duke thėnė: "Zoti t`u kėrkojė llogari armiqve tė Davidit pėr gjakun!". 

 


17

 

  Pėr hir tė dashurisė qė kishte pėr tė, Jonathani e vuri pėrsėri Davidin tė betohet, sepse ai e donte si shpirtin e vet. 

 


18

 

  Pastaj Jonathani i tha: "Nesėr fillon hėna e re dhe mungesa jote do tė bjerė nė sy, sepse vendi yt do tė mbetet bosh. 

 


19

 

  Do tė lėsh tė kalojmė tri ditė, pastaj do tė zbresėsh me tė shpejtė dhe do tė shkosh nė vendin ku u fshehe ditėn e ngjarjes, dhe do tė rrish pranė gurit tė Ezelit. 

 


20

 

  Unė do tė hedh tri shigjeta pėrbri gurit sikur tė gjuaja nė shenjė. 

 


21

 

  Pastaj do tė dėrgoj njė djalosh, duke i thėnė: "Shko tė kėrkosh shtigjeta". Nė rast se i them djaloshit: "Shiko, shigjetat janė nga ana jote, prandaj merri!" atėherė eja sepse, ashtu si Zoti jeton, punėt tė ecin mbarė ty dhe nuk ka asnjė rrezik. 

 


22

 

  Nė qoftė se pėrkundrazi i them djaloshit: "Shiko, shigjetat janė matanė teje", atėherė shko, sepse Zoti tė bėn tė ikėsh. 

 


23

 

  Sa pėr gjėrat pėr tė cilat kemi folur midis nesh, ja, Zoti qoftė dėshmitar midis teje dhe meje pėr gjithnjė". 

 


24

 

  Kėshtu Davidi u fsheh nėpėr ara; kur filloi hėna e re, mbreti u ul pėr tė ngrėnė. 

 


25

 

  Mbreti u ul nė karrigen e tij, si herėt e tjera, nė karrigen pranė murit; Jonathani u ul pėrballė tij. Abneri u ul pranė Saulit, por vendi i Davidit mbeti bosh. 

 


26

 

  Megjithatė Sauli nuk tha asgjė atė ditė, sepse mendonte: "Do t`i ketė ndodhur diēka; nuk do tė jetė i pastėr; me siguri ai nuk ėshtė i pastėr". 

 


27

 

  Por tė nesėrmen, ditėn e dytė tė hėnės sė re, vendi i Davidit ishte akoma bosh. Atėherė Sauli i tha Jonathanit, birit tė tij: "Pse biri i Isait nuk erdhi pėr tė ngrėnė as dje, as sot?". 

 


28

 

  Jonathani iu pėrgjegj Saulit: "Davidi mė kėrkoi me insistim ta lė tė shkojė nė Betlem; 

 


29

 

  dhe tha: "Tė lutem lermė tė shkoj, sepse kemi nė qytet njė flijim nė familje, dhe vėllai im mė ka detyruar tė marr pjesė nė tė; tani, pra, po tė gėzoj hirin tėnd, tė lutem, lermė tė hidhem shpejt pėr tė parė vėllezėrit e mi". Pėr kėtė arėsye nuk erdhi nė tryezėn e mbretit". 

 


30

 

  Atėherė zemėrimi i Saulit u ndez kundėr Jonathanit dhe i tha: "O bir i ēoroditur dhe rebel, vallė nuk e di unė qė ti mban anėn e birit tė Isait, pėr turpin tėnd dhe pėr turpin e lakuriqėsisė tė nėnės sate? 

 


31

 

  Sepse pėr deri sa biri i Isait do tė jetojė mbi tokė, nuk do tė ketė qėndrueshmėri as pėr ty, as pėr mbretėrinė tėnde. Prandaj dėrgo ta marrin dhe sille tek unė, sepse ai duhet tė vdesė. 

 


32

 

  Jonathani iu pėrgjegj Saulit, atit tė tij duke i thėnė: "Pse duhet tė vdesė? Ēfarė ka bėrė?". 

 


33

 

  Atėherė Sauli e vėrtiti ushtėn kundėr tij pėr ta vrarė. Jonathani e kuptoi qė vrasja e Davidit ishte diēka e vendosur nga ana e tė atit. 

 


34

 

  Kėshtu Jonathani u ngrit i zemėruar nga tryeza dhe nuk hėngri gjė as ditėn e dytė tė hėnės sė re, mbasi ishte i hidhėruar pėr Davidin, sepse i ati e kishte trajtuar nė mėnyrė tė turpshme. 

 


35

 

  Tė nesėrmen nė mėngjes, Jonathani doli nė fushė nė vendin e caktuar me Davidin, duke pasur me vete njė djalosh. 

 


36

 

  Ai i tha djaloshit: "Vrapo tė mė sjellėsh shigjetat qė unė gjuaj". Ndėrsa djaloshi vraponte, ai hodhi njė shigjetė qė kaloi pėrtej tij. 

 


37

 

  Kur djaloshi arriti nė vendin ku ndodhej shigjeta qė Jonathani kishte hedhur, Jonathani i bėrtiti nga prapa: "Shigjeta, vallė ka rėnė matanė teje?". 

 


38

 

  Pastaj Jonathani i bėrtiti akoma djaloshit: "Vepro shpejt, mbaro punė, mos u ndal!". Kėshtu djaloshi i Jonathanit mblodhi shigjetat dhe u kthye tek i zoti. 

 


39

 

  Por djaloshi nuk e dinte asgjė; vetėm Jonathani dhe Davidi e dinin si qėndronte ēėshtja. 

 


40

 

  Pastaj Jonathani ia dha armėt e tij djaloshit dhe i tha: "Nisu, ēoji nė qytet". 

 


41

 

  Me t`u nisur djaloshi, Davidi u ngrit nga krahu jugor, ra pėrmbys tri herė me fytyrė pėr tokė; pastaj tė dy puthen me njeri tjetrin dhe qanė bashkė; por Davidi qau mė tepėr. 

 


42

 

  Pastaj Jonathani i tha Davidit: "Shko nė paqe, tani qė ne tė dy jemi betuar nė emėr tė Zotit; Zoti le tė jetė pėrgjithmonė dėshmitar midis meje dhe teje dhe ndėrmjet pasardhėsve tė tu dhe pasardhėsve tė mi". Pastaj Davidi u ngrit dhe iku; dhe Jonathani u kthye nė qytet. 

 


1 i Samuelit 21

 

 

 

 

HTMLBible Software - Public Domain Software by johnhurt.com

 


Other Items are Available At These Sites: