Albanian Bible

Psalmet 103

Psalmet

Return to Index

Chapter 104

1

 

  Beko, o shpirti im, Zotin! O Zot, Perėndia im, ti je jashtėzakonisht i madh; je veshur me shkėlqim dhe madhėshti. 

 


2

 

  Ai tė mbėshtjell me dritė si tė ishte njė mantel dhe i shtrin qiejtė si njė ēadėr; 

 


3

 

  ai ndėrton mbi ujėrat dhomat e tij tė larta, i bėn retė si qerren e tij dhe ecėn mbi krahėt erės. 

 


4

 

  I bėn erėrat lajmėtarė tė tij dhe flakėt e zjarrit shėrbėtorė tė tij. 

 


5

 

  Ai e ka krijuar tokėn mbi themelet e saj; kjo nuk do tė luajė kurrė pėrjetė. 

 


6

 

  Ti e kishe mbuluar me humnerė si me njė rrobe; ujėrat ishin ndalur mbi malet. 

 


7

 

  Nė qortimin tėnd ato ikėn, nė zėrin e gjėmimit tėnd u larguan me nxitim. 

 


8

 

  Dolėn malet dhe luginat u ulėn nė vendin qė ti kishe caktuar pėr to. 

 


9

 

  Ti u vure ujėrave njė kufi qė nuk duhet ta kapėrxenin; ato nuk do tė kthehen mė tė mbulojnė tokėn. 

 


10

 

  Ai bėn qė tė dalin burime nė luginat; ato rrjedhin midis maleve, 

 


11

 

  dhe u japin pėr tė pirė tėrė kafshėve tė fushės; gomarėt e egėr shuajnė etjen e tyre. 

 


12

 

  Pranė tyre banojnė shpendėt e qiellit; midis gjelbėrimeve lartojnė kėngėn e tyre. 

 


13

 

  Nga dhomat e sipėrme tė tij ai u jep ujė maleve; toka ngopet me frytin e veprave tė tua. 

 


14

 

  Ai bėn qė tė rritet bari pėr bagėtinė dhe bimėsia nė shėrbim tė njeriut, duke nxjerrė nga toka ushqimin e tij, 

 


15

 

  dhe verėn qė gėzon zemrėn e njeriut, vajin qė bėn tė shkėlqejė fytyra tij dhe bukėn qė i jep forcė zemrės sė njeriut. 

 


16

 

  Kėshtu ngopen drurėt e Zotit dhe kedrat e Libanit qė ai ka mbjellė; 

 


17

 

  aty bėjnė folenė e tyre zogjtė, ndėrsa lejleku bėn nėpėr selvitė banesėn e tij. 

 


18

 

  Malet e larta janė pėr dhitė e egra, shkėmbinjtė janė streha e lepujve. 

 


19

 

  Ai ka bėrė hėnėn pėr stinėt, dielli e di orėn e perėndimit tė tij. 

 


20

 

  Ti dėrgon terrin dhe bėhet natė; gjatė asaj shkojnė rreth e qark gjithė kafshėt e pyllit. 

 


21

 

  Luanėt e vegjėl vrumbullojnė duke kėrkuar gjahun dhe i kėrkojnė Perėndisė ushqimin e tyre. 

 


22

 

  Por, kur lind dielli, ata tėrhiqen dhe rrinė nė strofkat e tyre. 

 


23

 

  Atėherė njeriu del pėr tė punuar dhe punon deri nė mbrėmje. 

 


24

 

  Sa tė shumta janė veprat e tua, o Zot! Ti i ke bėrė tė gjitha me dituri; toka ėshtė plot me pasuritė e tua. 

 


25

 

  Ja deti, i madh dhe i gjerė, ku gėlojnė krijesa tė panumėrta; 

 


26

 

  e pėrshkojnė anijet dhe Leviathani, qė ti ke formuar pėr t`u tallur nė tė. 

 


27

 

  Tė gjithė presin qė ti t`u japėsh ushqimin nė kohėn e duhur. 

 


28

 

  Ti ua jep atyre dhe ata e mbledhin; ti hap dorėn dhe ngopen me tė mira. 

 


29

 

  Ti fsheh fytyrėn tėnde dhe ata e humbasin fare; ti heq frymėn, dhe ata vdesin duke u kthyer pėrsėri nė pluhurin e tyre. 

 


30

 

  Ti dėrgon frymėn tėnde dhe ata krijohen, kėshtu ti ripėrtėrin faqen e dheut. 

 


31

 

  Lavdia e Zotit tė rrojė pėrjetė; le tė gėzohet Zoti me veprat e tij; 

 


32

 

  ai shikon tokėn dhe kjo dridhet; ai prek malet dhe ato nxjerrin tym. 

 


33

 

  Unė do t`i kėndoj Zotit deri sa tė kem jetė; do t`i kėndoj lavde Perėndisė tim deri sa tė jem. 

 


34

 

  Le tė jetė mendimi im i pėlqyer prej tij; unė do tė ngazėllohem tek Zoti. 

 


35

 

  Le tė zhduken mėkatarėt nga toka dhe tė pabesėt mos qofshin mė. Shpirti im, bekoje Zotin! Aleluja. 

 


Psalmet 105

 

 

 

 

HTMLBible Software - Public Domain Software by johnhurt.com

 


Other Items are Available At These Sites: